Tijd - ruimte - dimensies
home info publicaties zoeken



Status: Net opgestart     Laatste (geregistreerde) bijwerking: 2001-12-14   




Tijd - ruimte - dimensies

Vooraf

Enkele zaken vooraf. Voor wie dit te moeilijk is, je kan het eventueel overslaan (1).

3, 4 en 5 dimensies in een notendop

Wij leven in een driedimensionale wereld. Dit is onze vertrouwde omgeving. Hierin is er enerzijds ruimte en anderzijds tijd. Enerzijds, anderzijds. Het is een wereld van dualiteit.

In de vierdimensionale wereld - waarin o.a. de kwantumfysica functioneert - horen tijd en ruimte samen. We spreken over ruimtetijd. Hier is het o.a. mogelijk dat bij oorzaak en gevolg het gevolg voor de oorzaak komt. Een bizare wereld. Niels Bohr, een grondlegger van de kwantumfysica, zei dan ook:

Wie bij zijn eerste kennismaking met de kwantumfysica niet geschokt is, heeft er niets van begrepen.


Spiritueel maken we in deze tijd de sprong naar de vijfde dimensie. Hier is er helemaal geen tijd meer, alles is er, hier en nu. Hier heeft denken ook totaal geen zin meer (2), hier spreekt alleen de taal van het hart.

Logica en dimensies

Voor de meeste mensen zijn beide begrippen - zowel logica als dimensie - mysterieus *. Misschien toch even proberen, kort dan.
We zijn zo verweven met de alledaagse driedimensionale wereld dat we een fenomeen waarbij bijvoorbeeld de oorzaak voor het gevolg komt als totaal onlogisch beschouwen. Logisch - en dan ook het tegendeel onlogisch - heeft twee betekenissen. Een: evident. Twee: in overeenstemming met de logica. Ons denken gaat ervan uit dat alles wat evident is, in overeenstemming is met de logica en andersom. Nee dwaaskop (3), dwaze denken, dit is niet zo. Alleen kennen we de wetten van vierdimensionale logica niet (4).
Als we al nagenoeg niet overweg kunnen met vierdimensionale logica, dan moeten we aan vijfdimensionale logica niet denken. Of anders gezegd: de vijfde dimensie ligt volkomen buiten het domein van het denken, het domein van het rationele. Toch kunnen we er voeling mee hebben, maar helemaal niet via het denken. (5)
Het denken functioneert perfect in onze dagelijkse wereld. In vier dimensies staan we voor de ene contradictie (tegenspraak) na de andere. In vijf dimensies denken is al even onzinnig als te voet naar de maan gaan.

Ruimte en tijd; 3 + 1/2 dimensies

Onze vertrouwde wereld kent drie dimensies. Zo wordt het toch algemeen gezien. Los van die drie dimensies, ruimtedimensies, is er nog een dimensie, met name de tijd. Het lijkt mij beter om te spreken over 3 + 1 dimensies. In onze vertrouwde wereld staan tijd en ruimte los van elkaar.
De drie ruimtedimensies worden meestal uitgedrukt als hoogte, breedte en diepte (6). Los hiervan is er de tijd, dit vormt een afzonderlijke dimensie. Persoonlijk spreek ik liever over een halve dimensie. Waarom? Indien de tijd een volle dimensie zou zijn, dan zou ze zowel vooruit als achteruit kunnen gaan. Dit is niet zo, de tijd gaat - in de ons vertrouwde wereld - altijd vooruit.

Alles is één. Of niet?

Als alles één is, hoe kan het dan dat twee zaken - met name tijd en ruimte - volkomen naast elkaar kunnen bestaan?
Er klopt dus iets niet. Twee mogelijkheden: ofwel is niet alles één, ofwel is er iets fundamenteel fout met onze zo vertrouwde 3-dimensionale (in feite 3½-dimensionale) wereld. Wie weet dat alles wel degelijk één is ziet de engheid, de bekrompenheid, van de wereld. Zij of hij weet dat de wereld illusie is.
Enkele citaten hierover * Thomas * AG 2.18 " ... de hele schepping ... Is nergens op gebaseerd. * AG 2.7 2)





Wij zijn geen rimpeling in de tijd. Wij denken dat we er onderhevig aan zijn, maar dat is alleen zo voor ons kleine ik. Ons diepe zelf kent geen tijd. Het kan wel de rimpelingen in de tijd - die het kleine ik teweeg brengt - waarnemen. Dit waarnemen is belangrijk, het kan ons leren dat wij waarnemer zijn en geen doener.

Een citaat van een absolute topwetenschapper, Ilya Prigogine *

Geen enkele formulering van de natuurwetten die geen rekening houdt met de constructieve rol van de tijd zal ooit onze nood om de natuur te begrijpen tevreden kunnen stellen.


Eckhart Tolle schrijft *:

Hoe meer je je op de tijd concentreert, op verleden en toekomst, des te meer je het Nu mist, het kostbaarste dat er is. Waarom is het het kostbaarste? Ten eerste omdat het het enige is. Er is niets anders. Het eeuwige heden is de ruimte waarin je hele leven zich ontvouwt, de enige factor die onveranderd blijft. Het leven is nu. Er is nooit een tijd geweest waarin je leven niet nu was, en die komt er ook nooit.

Waarom is er tijd?

In hoog bewustzijn is er helemaal geen tijd, daar gebeurd alles gelijktijdig. Alles, dat is dan wel heel veel. Veel te veel voor beperkt bewustzijn. Ons bewustzijn hier op aarde is vrij eng. Hoe kan alles "geperst" worden in beperkt bewustzijn? De gebruikte methode is het invoeren van tijd. Invoeren van iets wat in wezen niet bestaat, vandaar dat tijd illusie is. Het wordt gecreëerd door onze psyche, dit uit noodzaak. Het is er wanneer onze psyche het in stand houdt (7). Wanneer het bewustzijn weer hersteld is tot zijn normale proportie, letterlijk alles omvattend, verdwijnt de tijd weer.



(1) Het artikel is minder volledig zonder deze achtergrond, maar het kan.

(2) Denken is trouwens een proces dat zich afspeelt in de tijd. Geen tijd, geen denken. Zo eenvoudig is dat.

(3) Dwaaskop is gebaseerd op de mytische, mythologische, figuur Urizen van William Blake *.

(4) Preciezer uitgedrukt: we slagen er meestal niet in om logica toe te passen op een vierdimensionaal systeem.

(5) In het boek (en de film) De Celestijnse belofte komt er een passage voor waarbij mensen onzichtbaar zijn. Ze bevinden zich in een hogere dimensie, onzichtbaar voor het fysieke oog. Dan komt er twijfel, ze vallen terug in de gewone dimensies en meteen zijn ze terug zichtbaar.

(6) Er bestaan andere manieren om de drie ruimtedimensies te beschrijven, o.a. bolcoördinaten.

(7) Tijdens onze diepe slaap wordt de tijd niet in stand gehouden en verdwijnt dan ook om er 's morgens terug te zijn.
Dit komt uitgebreid aan bod in het boek Terug van nooit weggeweest : de reizen van Odysseus van Jan van Delden.



Printvriendelijk